Op Koninginnedag zag ik twee agenten over de vrijmarkt lopen. De oudere man groet iedereen vriendelijk en maakt hier en daar een praatje met standhouders. De jongere kijkt steeds nors voor zich uit en blijft op een afstandje staan kijken hoe zijn college zich onderhoudt met de verkopers. Stoer kijkend, met de duimen achter de riem, probeert hij ongenaakbaar te lijken. Alsof hij er niet is voor de 'man in de straat'.
Op een van de grootste scholen van Nederland willen de leerkrachten niet meer meelopen met de avondvierdaagse. Ouders die aangeven alles zelf te willen organiseren, mee te lopen e.d. en alleen de schoolshirtjes en -vlag willen gebruiken, krijgen te horen dat dit niet kan. De school wil zelfs niet de schijn van enige verantwoordelijkheid dragen en ook de naam van de school er niet aan verbinden. Alsof het niet de taak van de leerkrachten is om meer te zijn dan lesboer.
Een tafeltennisbond die huizenhoge contributies int en daarvoor slechts een twintigtal competitiewedstrijden organiseert. Een tafeltennisliefhebber kan derhalve ruim 30 weken zijn sport niet fatsoenlijk beoefenen, behalve door op zijn clubavonden te trainen en hier en daar wat toernooitjes af te lopen, waar de bond ook nauwelijks de hand in heeft.
Zo maar drie voorbeelden van het ontbreken van voldoende betrokkenheid bij de dingen die gedaan worden. Betrokkenheid die zo essentieel is bij het goed vervullen van een taak of het gewoon doen van het werk, of het nu vrijwilligerswerk is of betaald. Mensen die te maken hebben met zulke voorbeelden van schrijnend gebrek aan betrokkenheid, zullen onbegrip tonen en op den duur misschien ook onverschilliger worden. Volgens mij is dit de essentie van het toenemend gebrek aan sociale cohesie in de samenleving en zouden mensen daar op moeten worden aangesproken. Door hun collega's, door hun bazen, door de klanten. Een samenleving waarin mensen betrokken zijn bij de dingen die ze doen, toont mensen die niet alleen betrokken zijn bij hun naasten, maar bij iedereen en alles in de omgeving. Dat levert een bewuste samenleving op en, naar mijn mening, derhalve een samenleving waarin mensen minder langs elkaar heen leven. Waar is toch die betrokkenheid?
De secretaris wenst u een zonnige meimaand toe.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten