Gedoe om niks.

Om verschillende reden word ik behoorlijk onpasselijk als de kreet 'Balkenendenorm' weer opduikt. Allereerst al door de naam Balkenende. Die man kun je als leider van het land toch niet serieus nemen. Belangrijke zaken worden uitgesteld en meneer houdt zich alleen maar bezig met het opdringen van zijn gereformeerde waarden en normen aan de rest van de natie. Het is dan ook het toppunt, mijn volgende braakpunt, dat zijn (armzalige) salaris wordt gebombardeerd tot het maximum van wat een ieder mag verdienen. En elke keer als er weer iemand opduikt die meer verdient dat onze zelfverklaarde heilige spreekt de calvinistische goegemeente zijn verontwaardiging hierover uit. Alsof er geen echte problemen zijn. De salariskwestie kan ook van een geheel andere kant bekeken worden. Topsalarissen voor mensen die een unieke functie vervullen, een uniek talent of gave hebben, dan wel een unieke en belangrijke verantwoordelijkheid hebben? Ik vind daar niets mis mee. Ministers horen wat mij betreft niet in deze categorie thuis. De premier hoeft van mij niet veel meer te verdienen dan het huidige salaris van rond de 175.000 euro. Met hoge beloningen trek je ook de goudzoekers aan en je mag hopen dat mensen in het openbaar bestuur niet alleen voor het geld gaan werken, maar ook uit een vorm van idealisme. Verder mag bij de bepaling van de hoogte van het salaris rekening gehouden worden met het feit dat de meeste ministers en staatssecretarissen na hun ambtsperiode de lucratieve banen (commissariaten) voor het uitkiezen hebben. Hun publieke functie stelt hen in staat het hele land te laten zien wat ze in hun mars hebben en wie beschikt er over zo'n etalage? Voor topmensen in de semi-publieke sector of in het bedrijfsleven gelden andere normen. Zij moeten hun lastige klus vaak onder moeilijke omstandigheden klaren en verdienen daar dan ook een passende beloning voor. Gaat het mis, dan staan ze op straat en bij dat risico hoort een passende vergoeding.Voor entertainers als bijvoorbeeld Paul de Leeuw geldt niet alleen dat zij een topsalaris verdienen omdat zijn vaak miljoenen mensen plezieren, wat je van Balkenende beslist niet kunt zeggen, maar ook dat zijn het in relatief korte tijd moeten doen. Wat dat betreft kan deze categorie grootverdieners gelijk gesteld worden met topvoetballers en ook daar praat niemand over de Balkenendenorm. De discussie zou volgens mij veel meer moeten gaan over de bonussen die aan uitgedeeld worden. Deze vorm van beloning leidt onherroepelijk tot strategisch gedrag, waarbij de realiteit en andere grotere belangen vaak uit het oog wordt verloren. Zo zal een politieagent die een bonus krijgt voor het aantal bekeuringen dat hij uitdeelt zich meer concentreren op de makkelijke scores als 'niet-brandende-achterlichten' en verkeerd geparkeerde auto's dan op de daders van een inbraak, hoewel dat laatste een veel ernstiger delict is. Je kunt de topbestuurders hooguit een beloning geven bij hun vertrek, als ze de boel ordentelijk hebben achtergelaten.
Wat mij betreft is die steeds weer terugkerende discussie over de Balkenendenorm een hoop gedoe om niks (het gaat ook nog maar eens om een handjevol mensen), is het makkelijk scoren voor de populisten en worden de echte problemen niet onderkend. Hou toch op met dat gedoe en ga aan het werk!

De secretaris