2 ideeën voor de prullebak

Niet alleen de politiek geïnteresseerden vinden de verkiezingstijd een hoogtepunt, ook de creatievelingen kunnen hun geluk niet op. In de hoop dat ze een vooraanstaande rol kunnen spelen tijdens de debatten en misschien zelfs bij de coalitiebesprekingen strooien ze het ene idee na het andere over ons uit. Over het algemeen laat ik die gedachtenspinsels maar voor wat ze zijn, omdat over het algemeen ieder weldenkend mens ze net zo snel vergeet als ze zijn gedropt.
Dat ik deze keer een uitzondering maak en twee ideeën wil bespreken, komt omdat deze kronkels voortkomen uit de gekrochten van ogenschijnlijk eerbiedwaardige organisaties.
Laat ik maar eens beginnen met het onzinnige idee van de Onderwijsraad om driejarigen naar de basisschool te sturen, weliswaar vrijwillig zoals nu de vierjarigen, maar toch.....
Als argument wordt gebruikt dat de de kwaliteit van het gebodene op de kinderopvang en in de peuterspeelzaal te wensen overlaat. Op de basisschool zijn goed opgeleide leraren aanwezig die voor een kwalitatief sterk aanbod kunnen zorgen. Uiteraard moet alles speels gebeuren en is het niet de bedoeling dat de arme schapen in bankjes moeten zitten met de armen over elkaar. Uiteraard moet de lerarenopleiding ook op de schop en moet er een specialisatie komen voor het 'Jonge Kind'. Basisscholen moeten met een samenhangend aanbod komen voor 3, 4 en 5 jarigen.
Er zijn niet nader genoemde incidentele invoeringskosten en structureel kost dit wangedrocht 125 miljoen per jaar. Ik neem maar gemakshalve aan dat de aanloopkosten o.a. bijscholing van de huidige leerkrachten bevat, de aanschaf van educatief materiaal en de bouw van extra lokalen. Desgevraagd zei Fons van Wieringen, voorzitter van het zichzelf overbodig gemaakte adviesorgaan, dat de leerkrachten ook wel een aantal ochtenden naar de peuterspeelzaal zou kunnen gaan. De beste man denkt zeker dat de achterblijvende kleuters zich gedurende die tijden prima zelf kunnen vermaken. Mijn inschatting is overigens dat de aanloopkosten wel eens de pan uit zouden kunnen rijzen, alleen door de hoge (aan-)bouwkosten. Je vraagt je af waarom men niet op het idee komt om de opleidingen voor peuterspeelzaalleidster op te krikken tot HBO niveau. Lijkt mij een goedkopere en voor de hand liggender oplossing. Tenslotte gaan ook jongere kinderen naar kinderopvang en peuterspeelzaal. Is hun wel en wee dan niet zo interessant of is de volgende stap dat de basisschool over 20 jaar al na de wieg begint?

Het lijkt erop dat wergevers en werknemers in de SER een AOW akkoord gaan bereiken waarbij de AOW en pensioenleeftijd naar 66 jaar gaat in 2020 en dat vervolgens elke vijf jaar wordt bekeken of er nog een verdere leeftijdsverhoging noodzakelijk is. De discussie zal zich in de komende weken wel toespitsen op die verhoging tot 66 jaar. Zoals de details nu langzamerhand naar buiten druppelen zit er echter een forse adder onder het gras van dit mooie gezamenlijke plan. De pensioenuitkeringen, zo staat ergens geschreven, zijn voortaan afhankelijk van het beleggingsresultaat. Op deze manier veramerikaniseren we dus opnieuw en verder onze samenleving. Alsof men niet kijkt naar de overkant van de plas om te zien hoe het daar vaak misgaat met de pensioenfondsen. Alsof men overal in de wereld niet jaloers is op ons pensioenstelsel. Wat is er dan precies aan de hand volgens de uitgelekte plannen? Op dit moment moeten de pensioenfondsen een dekkingsgraad hebben van 105 %. Als zij onder die grens duiken, moeten ze een herstelplan indienen bij DNB om de dekkingsgraad te verhogen. Zoals het er nu naar uitziet klemt die dekkingsgraad straks minder, omdat de pensioenuitkeringen omlaag mogen als de beleggingsresultaten tegenvallen. De pensioengerechtigden zullen voortaan volatile inkomsten hebben. Een eerste stap op weg naar een afscheid van het zgn. omslagstelsel. Als dit onzalige idee ook opduikt in de definitieve overeenkomst kunnen we constateren dat de werknemers zich een behoorlijk oor aan hebben laten naaien en moeten we maar hopen dat de politiek door het rookgordijn van de AOW-eeftijd heenkijkt en de pijlen gaat richten op datgeven waar het hier werkelijk om gaat: Een waarschijnlijk expres klein geschreven, maar o zo gevaarlijk onderdeel van het SER akkoord.

Tot de volgende beschouwing,

de Secretaris