Dat ik dit kabinet bevoogdend vindt en wij daardoor een kant opgaan die alleen met vreugde wordt begroet door onze streng Christelijke medelanders is genoegzaam bekend. Helaas kan inmiddels worden geconstateerd dat de gereformeerde opvattingen over hoe de samenleving zich moet gaan gedragen ook wordt overgenomen door allerlei (semi-)overheidsinstellingen. Dat dit leidt tot een verregaande vertrutting van onze maatschappij behoeft m.i. nauwelijks betoog. Het grootste voorbeeld hiervan is de ongevraagde bemoeienis van de Raad voor de Kinderbescherming met het 13-jarige meisje Laura die graag een solo zeiltocht om de wereld wil maken. Ouders hebben de reis van alle kanten bekeken en de voors en tegens goed overwogen en zijn hierbij niet over één nacht ijs gegaan. Ook Laura weet donders goed wat ze wil en is zich bewust van de gevaren die zij hierbij loopt. De meeste mensen uit haar omgeving geven aan dat zij dit aankan en wat vraagt de Raad voor de Kinderbescherming aan de rechter: "Zet de ouders tijdelijk uit de ouderlijke macht, zodat wij iemand kunnen aanwijzen die dit plan verbiedt".
Je mag je kind kennelijk ongestraft elk weekend blootstellen aan allerlei talentenjachten, Coma-zuipen wordt nog net niet toegejuicht en jonge kinderen zonder toezicht tot diep in de nacht buiten laten spelen is de normaalste zaak van de wereld. Zo kan ik nog wel een aantal zaken noemen die meer aandacht zouden moeten vragen van dit instituut dan de zeereis van Laura.
De Raad voor de Kinderbescherming zou er goed aan doen zich bezig te houden met het wegwerken wachtlijsten in de jeugdzorg en het helpen van de kinderen die echt in de verdrukking zitten.
Een vertruttende maatschappij is ook vaak een benepen maatschappij, waarbij 'onbetrouwbaar' en 'stiekem' woorden zijn die de boventoon voeren.
In de zaak van de uitdieping van de Westerschelde is maar weer eens bewezen dat je een grefo niet zomaar kunt vertrouwen. Een overeenkomst tussen Nederland en Vlaanderen over deze zaak blijkt plots niets waard te zijn als onze premier zich er hoogst persoonlijk mee gaat bemoeien, daartoe opgestookt door zijn gereformeerde kiezers uit het Zeeuwse. De waarden en normen waar Balkenende altijd de mond vol van heeft, worden net zo makkelijk weer aan de kant geschoven als het de Heer behaagt. Het is een blamage voor ons land en voor mij is het onbegrijpelijk dat de Partij van de Arbeid dit allemaal maar laat gebeuren. Sterker nog, een of andere onbelangrijke backbencher uit de Tweede Kamer toonde zelfs begrip. En dan maar gek opkijken als straks de verkiezingen op een debacle uitlopen. Kom PvdA. doe eens iets flinks!
Tot de volgende beschouwing.
De secretaris
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten