Vertrutting en bedrog gaan hand in hand

Dat ik dit kabinet bevoogdend vindt en wij daardoor een kant opgaan die alleen met vreugde wordt begroet door onze streng Christelijke medelanders is genoegzaam bekend. Helaas kan inmiddels worden geconstateerd dat de gereformeerde opvattingen over hoe de samenleving zich moet gaan gedragen ook wordt overgenomen door allerlei (semi-)overheidsinstellingen. Dat dit leidt tot een verregaande vertrutting van onze maatschappij behoeft m.i. nauwelijks betoog. Het grootste voorbeeld hiervan is de ongevraagde bemoeienis van de Raad voor de Kinderbescherming met het 13-jarige meisje Laura die graag een solo zeiltocht om de wereld wil maken. Ouders hebben de reis van alle kanten bekeken en de voors en tegens goed overwogen en zijn hierbij niet over één nacht ijs gegaan. Ook Laura weet donders goed wat ze wil en is zich bewust van de gevaren die zij hierbij loopt. De meeste mensen uit haar omgeving geven aan dat zij dit aankan en wat vraagt de Raad voor de Kinderbescherming aan de rechter: "Zet de ouders tijdelijk uit de ouderlijke macht, zodat wij iemand kunnen aanwijzen die dit plan verbiedt".

Je mag je kind kennelijk ongestraft elk weekend blootstellen aan allerlei talentenjachten, Coma-zuipen wordt nog net niet toegejuicht en jonge kinderen zonder toezicht tot diep in de nacht buiten laten spelen is de normaalste zaak van de wereld. Zo kan ik nog wel een aantal zaken noemen die meer aandacht zouden moeten vragen van dit instituut dan de zeereis van Laura.
De Raad voor de Kinderbescherming zou er goed aan doen zich bezig te houden met het wegwerken wachtlijsten in de jeugdzorg en het helpen van de kinderen die echt in de verdrukking zitten.
Een vertruttende maatschappij is ook vaak een benepen maatschappij, waarbij 'onbetrouwbaar' en 'stiekem' woorden zijn die de boventoon voeren.

In de zaak van de uitdieping van de Westerschelde is maar weer eens bewezen dat je een grefo niet zomaar kunt vertrouwen. Een overeenkomst tussen Nederland en Vlaanderen over deze zaak blijkt plots niets waard te zijn als onze premier zich er hoogst persoonlijk mee gaat bemoeien, daartoe opgestookt door zijn gereformeerde kiezers uit het Zeeuwse. De waarden en normen waar Balkenende altijd de mond vol van heeft, worden net zo makkelijk weer aan de kant geschoven als het de Heer behaagt. Het is een blamage voor ons land en voor mij is het onbegrijpelijk dat de Partij van de Arbeid dit allemaal maar laat gebeuren. Sterker nog, een of andere onbelangrijke backbencher uit de Tweede Kamer toonde zelfs begrip. En dan maar gek opkijken als straks de verkiezingen op een debacle uitlopen. Kom PvdA. doe eens iets flinks!

Tot de volgende beschouwing.

De secretaris

Sterrenschool: de nieuwe kostschool.

De traditionele schoolweek ligt onder vuur (VK 6 aug. jl.). De grootste niet-commerciële kinderopvangonderneming, de SWK groep, bepleit een vijfdaagse schoolweek van kwart over acht tot twee uur en onze vederlichte staatssecretaris Sharon Dijksma van onderwijs stelde begin dit jaar geld beschikbaar voor experimenten met lessen aan achterstandsleerlingen op verlengde schooldagen, in weekenden en vakanties. Kort daarna trok het "onafhankelijke analysebedrijf"De Argumentenfabriek door het land om de Sterrenschool te bepleiten, een nieuw type school dat het hele jaar open is en op individuele maat toegesneden lessen en.....schooltijden kent. "Elk kind is een individu, een ster en moet zich optimaal kunnen ontplooien" stelde Ton Duif, al eeuwen voorzitter van de AVS (Algemene Vereniging voor Schoolleiders) en lid van de Sterrenschool denk-tank.
Op het eerste gezicht lijkt er niet zoveel aan de hand. Met het idee 'Elk kind is uniek en moet zich in zijn eigen tempo en op zijn eigen manier kunnen ontwikkelen' kan geen zinnig mens het oneens zijn. Kwalijker echter zijn de motieven van de dames en heren bedenkers van de Sterrenschool. Het gaat hen in de kern van de zaak niet om een betere ontwikkeling van de kinderen, want dan zijn er nog genoeg voorstellen te bedenken om het huidige onderwijsaanbod sterk te verbeteren. Nee, het plan wordt gestuurd door louter economische motieven en de argumenten dat het goed is voor de kinderen zijn er met de haren bijgesleept. Niet de kinderen maar de ouders moeten zich kunnen ontplooien is het eigenlijke motief en de gemakshalve wordt dan maar verzwegen dat de kinderen daarbij eigenlijk in de weg staan. Kinderopvang op de huidige manier functioneert kennelijk onvoldoende, een eerlijke verdeling van de zorgtaken tussen beide ouders is allang mislukt en dus moet er iets anders worden bedacht: De Sterrenschool. Niet voor niets is dit plan ontwikkeld door de economen en bedrijfskundigen van de "Argumentenfabriek", ongetwijfeld zeer kundige mensen op hun eigen vakgebied, maar van kinderen helaas niet zoveel verstand. Je zult maar kind zijn en dag in dag uit in dezelfde omgeving moeten verblijven, met dezelfde mensen met af en toe een 'uitstapje' naar je sportvereniging. Je ouders zie je af en toe bij het eten en als je geluk hebt, maken ze in het weekend even tijd voor je.
De Sterrenschool is op deze manier niet veel meer dan een, van oudsher verfoeide, kostschool, met als enige verschil dat je (nog) thuis mag slapen. Een onzalig plan dus.

Tot de volgende beschouwing,

De secretaris