Ons parlement maakt er de laatste weken weer een behoorlijke puinhoop van. Laat ik eens twee voorbeelden noemen. Al kabinetten lang is het achterna lopen van de VS gebruikelijk (zie de column Nederika van mijn hand). Dieptepunt daarbij is wel de hele privatiseringsgolf die ons land getroffen heeft. Niets is de dames en heren in Den Haag te gek. Openbaar vervoer, telefoon, post en zorg gaan in de uitverkoop. Er wordt zelfs een splitsingswet aangenomen die ervoor zorgt dat het energienetwerk in handen van de overheid blijft, maar waardoor de levering van energie in buitenlandse handen kan komen. Dat is goed, want dat leidt tot concurrentie is de idee hierachter en concurrentie zorgt weer voor lagere prijzen. Maar als puntje bij paaltje komt en het energiebedrijf Essent dreigt te worden overgenomen door de Duitse energiereus RWE, piepen de jongens en meisjes in de Hofstad om het hardst. Dat kon toch niet de bedoeling zijn, RWE is niet eens een leuk groen bedrijfje! Hoe dom en naïef kun je zijn! Nu opeens wordt de minister opgedragen om te onderzoeken of dat allemaal zomaar kan. Er is democratisch besloten dat we privatiseren, maar nu het erop aan komt, maakt iedereen plots een terugtrekkende beweging. Hoezo betrouwbare overheid?
Jaren geleden heeft de secretaris al op verschillende fronten gewaarschuwd voor al dat geprivatiseer van primaire overheidstaken. Daaronder valt uiteraard niet alleen energie, maar ook de gezondheidszorg, de post, en de telefonie. Maar als je al die waarschuwingen in de wind slaat, moet je niet gek opkijken als het de verkeerde kant opgaat en als bij een heuse energiecrisis in Duitsland wordt bepaald of hier de kachel straks wel gaat branden.
Ook zo leuk is dat de aandelen van Essent in handen zijn van lagere overheden, t.w. provincies en gemeenten. Nooit is daar in parlementair opzicht iets over gezegd of van gevonden. Nu het er naar uitziet dat de miljoenen bij die lagere overheden binnen gaan stromen, buitelt men in Den Haag over elkaar heen met waarschuwingen: "laten ze geen gekken dingen gaan doen van dat geld", "we kunnen wel korten op de Algemene Uitkering", "de regering moet de geldstroom deels ombuigen naar het Binnenhof", de ene opmerking is nog dommer dan de andere.
Hoezo decentralisatie van beleid, hoezo bepalen wat je met je eigen geld mag doen!
Nee, ook dit is een voorbeeld van hoe het niet zou moeten in dit land, maar zolang we zijn overgeleverd aan onbenullen in het machtscentrum moeten we er maar aan rekening mee blijven houden, maar wennen doet het nooit.
Ik neem weer even tijd voor bezinning en groet u allen,
De Secretaris
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten