Waar hoort jouw leidinggevende bij?

Als je de literatuur moet geloven, zijn er veel soorten leidinggevenden en bij elke soort past  natuurlijk een eigen ‘unieke’ leiderschapsstijl. Zo onderscheiden de deskundigen onder meer Persoonlijk Leiderschap, Dienend Leiderschap, Inspirerend Leiderschap, Participerend Leiderschap, Spiritueel Leiderschap, Situationeel Leiderschap en zo kan ik nog wel even doorgaan. Natuurlijk heeft elk zichzelf respecterend onderwijsinstituut voor elk van deze ‘leiders’ een passende training. Helaas blijft het echter in de meeste gevallen bij mooie theoretische verhalen. De man en vrouw op de werkvloer hebben helemaal niets aan dat getheoretiseer over leidinggeven. Zij hebben slechts 25% kans op een goede leidinggevende, want in ‘het echte leven’ zijn er slechts vier soorten leidinggevenden, de rest is bedachte flauwekul. Ik loop ze even met u door. Allereerst kennen we de ‘omhoog gevallen’ deskundige. Het beste jongetje of meisje uit de klas (lees: de afdeling) wordt gepromoveerd tot afdelingshoofd. “Want hij[1] doet het zo goed!” Naar leidinggevende kwaliteiten wordt amper gekeken. Met een beetje geluk wordt er aan de mensen op de afdeling wel gevraagd of er draagvlak is, maar niemand durft dan zijn twijfels te uiten. De ‘deskundige’ ontpopt zich vervolgens als een eeuwige twijfelaar. Geen beslissingen durven nemen, alles voor zich uit schuiven, ellenlange afdelingsvergaderingen, mails die weken op antwoord wachten (als dat er al komt) zijn hier de herkenbare symptomen. Afdeling stuurloos en de manager zit ongelukkig te wachten tot iemand hem uit zijn lijden verlost.

[1] Waar hij staat, kan ook zij gelezen worden.

Hoe anders doet de manager het die er in slaagt in korte tijd de bijnaam Khadaffi te verwerven. Aanvankelijk verfrissend deze nieuwe manager, die tenminste besluitvaardig is, bij wie je nooit lang behoeft te wachten op antwoord als je een mailtje stuurt, bij wie de vergadering hooguit een uurtje duurt. Totdat je erachter komt dat deze manager helemaal niet zo ‘lekker’ besluitvaardig is, maar gewoon geen fouten accepteert, geen tegenspraak duldt. Alle tegenwerpingen als kritiek beschouwt, als een aanval op zijn positie. Die dan ook meteen in de tegenaanval gaat, waarbij hij geen blad voor de mond neemt en je uitfoetert waar iedereen bij staat. Die een cultuur weet te scheppen waarin angst om fouten te maken overheerst en waar de goeie mensen vertrekken. En als Khadaffi weer buldert en je bij hem moet komen, word je tijdens je gang naar Canossa meewarig aangekeken door collega’s van andere afdelingen. Hier is het te hopen dat de signalen van dictatuur en angstcultuur tijdig bij de secretaris terecht komen, want het leven onder een Khadaffi is een echte kwelling voor medewerkers, bij wie alle energie weglekt en het ziekteverzuim vaak torenhoog stijgt.

Toch is de derde soort leidinggevende het gevaarlijkst. Het is de getructe manipulator. Deze man of vrouw maakt het niet uit aan wie hij leiding geeft. Of het nu de koekjesfabriek is, bij een gemeente een afdeling Maatschappelijke Zaken , Ruimtelijk Beheer of Dienstverlening: hij kopieert elke keer zijn trucje. Hij komt binnen, maakt een goede indruk, doet net of hij naar iedereen luistert, is zogenaamd ontvankelijk voor adviezen, maar gaat gewoon zijn eigen gang. Doet wat hij altijd heeft gedaan, zonder naar de eigenheid van de organisatie, gemeente of de afdeling te kijken. “Tja, het was in mijn vorige werkkring succesvol, dus hier zal het ook wel passen”, verkondigt hij steevast trots. Niet beseffend dat hij de afdeling (of nog erger: de organisatie)langzamerhand naar de rand van de afgrond leidt, omdat zijn truc hier nu net niet werkt. Meteen op zoek naar medestanders (voortrekken) en weinig inlevingsvermogen kenmerkt deze leiders die manipulatief gedrag tot kunst hebben verheven. De Cruijffiaanse uitspraak ‘Je ziet het pas, als je het doorhebt’ is hier onverkort van toepassing. Het is eigenlijk ook de perfecte interimmer die zijn eigen vorm van zeemeeuwmanagement voert. Waren de eerste twee leidinggevenden gemakkelijk te herkennen, medewerkers die vallen onder de derde soort leidinggevende zijn misschien nog wel het minst te benijden. Immers weet deze leidinggevende heel goed de schijn van vriendelijkheid en begrip op te houden. Wie deze leidinggevende wilt doorgronden moet van goeden huize komen.

De kans dat je onder één van bovenstaande leidinggevenden valt is niet gering. Guus Essers toont in zijn boek ‘Ik weet dat u liegt’ aan, dat het aantal psychopaten in de top vier keer zo hoog is als op andere posities.

Daarom kun je maar het beste hopen op leidinggevende nummer vier. Iemand die ‘onzichtbaar’ leiding geeft. Die faciliteert, vertrouwt en vergeeft. Die dienstbaar is aan de groep, maar ook rekening houdt met het individu. Die respecteert, maar ook die durft op te treden als er (grote) fouten worden gemaakt of als de kantjes ervan afgelopen worden. Die zijn eigen fouten durft toe te geven en die accepteert dat fouten maken nu eenmaal horen bij mensen. Die vertelt wat er moet gebeuren en het hoe overlaat aan zijn medewerkers. Zo’n leidinggevende wens ik u allen toe in mijn laatste column voor de Bestuursacademie.
 

De meeste Dromen zijn bedrog

 

‘Opvang en integratie van vluchtelingen moet op lokaal niveau gebeuren’ vindt burgemeester Buijs van Boxtel in de Volkskrant van 24 februari. Wij van de OverheidsXperts hebben deze hartenkreet goed in onze oren geknoopt. Voor alle medewerkers die te maken hebben met het integratievraagstuk hebben wij een mooie cursus ingericht. Binnen een dag leert men met welke aspecten van onze cultuur de ontheemden in aanraking moeten komen, willen ze snel gewend zijn aan onze zeden en gebruiken. Daardoor zullen zij zich sneller thuis voelen en hebben zij meer kans op een baan, mochten zij per ongeluk een verblijfstatus krijgen. Wij noemen het daarom ook liever geen integratiecursus, maar een cultuurbeleving. Als basis voor die beleving hebben we muziek genomen. Zo beginnen  we met het aanleren van de eerste hit van Marco Borsato ‘De meeste dromen zijn bedrog’, zodat de vluchtelingen al snel beseffen dat ze van het leven hier geen al te hoge verwachtingen behoeven te koesteren. Wanneer ze dit lied onder de knie hebben, gaan we in rotten van 30 naar de sauna. Dat is om ze te laten ervaren dat er wel verschil is tussen mannen en vrouwen, maar dat er geen onderscheid wordt gemaakt. Als iedereen van verbazing is bekomen, zingen we ‘Met zijn allen’ de verjaardagshit van Henny Huisman. Er is altijd wel iemand in de buurt jarig, dus dat komt wel goed. Tijden de Hollandse lunch, een broodje kroket en een vleesslaatje, wordt op het AZC is inmiddels een hek geplaatst (niet in de cursusprijs inbegrepen) dat door de, vooral mannelijke, asielzoekers bestormd moet worden. Schudden aan het hekwerk en het uiten van verwensingen is hierbij een must. Daarmee laten we zien hoe in ons land een voetbalwedstrijd wordt beleefd en krijgen ze een inkijkje in onze emoties. Een aantal COA medewerkers, verkleed als leden van de ME, gaan nu op die menigte af. Hierbij is het van belang dat er ook vrouwelijke ME’ers aanwezig zijn. Dat moment van confrontatie tussen zgn. supporters en de vrouwelijke ME grijpen we aan voor het aanleren van de supportershit ‘Daar moet een piemel in (4x). Het diner vervolgens  bestaat uit de typisch Hollandse Kapsalon, voorafgegaan door een kopje snert en afgerond met gele vla, naar keuze te vermengen met chocoladevla. Wij gaan er van uit dat die arme mensen behoorlijk vermoeid zullen zijn en we laten ze daarom aan het einde van de dag voor de TV plaatsnemen. Ze zien dan dat er in Nederland altijd veel aandacht is voor mensen of je nu bijzonder bent of niet, als je maar op de televisie wilt. Wij kijken dan naar wat eerder opgenomen programma’s voor veel te dikke mensen, mensen met een fobie, onhandige sukkels bij wie het huis al jarenlang op zijn kop staat en ook worden er tuinen en huizen ‘gratis’ ingericht voor de gewone man. Als afsluiting van de dag lezen we dan naar keuze een stukje uit de Koran, de Bijbel of ‘Ik, Jan Cremer’. 

Voor meer informatie over deze cultuurbeleving, ook incompany te organiseren, kunt u contact opnemen met Lex Bruijn: overheidxperts@outlook.com

Laatste beschouwing! FIFA en NTTB: Een pot nat

Dat de (top van) de Fifa bijzonder corrupt is, behoeft nauwelijks nadere toelichting. Zichzelf verrijkende, manipulerende en voor God spelende bobo's hebben het contact met de aarde allang verloren. Zij denken niet alleen zich alles te kunnen permitteren, ze doen het ook nog en er zijn er maar weinigen die hen tegengas durven geven. En zij die het lef hebben, worden subtiel maar zwaar gestraft. Kijk bijvoorbeeld maar naar Engeland, waar onlangs nog een onthullende reportage te zien was over het aannemen van steekpenningen door Fifa-bestuurders. Uiteraard lagen ze er toen bij de besluitvorming over de toewijzing van het WK van 2018 al in de eerste ronde uit, terwijl zij echt het best bid hadden. Ook Nederland en België waren natuurlijk kansloos, omdat er in ons land veel verzet was tegen de absurde eisen die de Fifa-bonzen stelden t.a.v. vrijstellingen en vrijgeleides. Nee, dan maar Rusland en Quatar(2022). Landen die met geld kunnen smijten en dat vanzelfsprekend ook al gedaan hebben richting de beslissers. Voetballen in stadions in de uithoeken van een uitgestrekt land, onbereikbaar voor supporters, in het ene geval en in het andere geval spelen in de mooiste airconditioned stadions, waarbij de supporters vier weken lang in de verzengende hitte van ruim 40 graden hun tijd moeten doorbrengen. Dat geld belangrijker is dan integriteit, voetbalkennis en -traditie is inmiddels wel duidelijk.

Helaas is het in sommige kringen van de NTTB niet veel beter gesteld, al zal het hier niet over geld gaan. Wat is het geval. Op de laatste competitiedag spelen GTTC 3 en Rotak 1 in poule B van de 2e Noordelijke divisie om de vijfde (degradatie)plaats. Diezelfde dag nog laat de competitieleider weten dat de verliezer van die avond op 3 december moet spelen tegen de nummer 5 van poule A. Rotak dolf het onderspit en zou dus op 3 december moeten aantreden tegen Argus 5 voor de strijd om klassenbehoud. Ter verduidelijking moet worden gezegd dat Rotak al enige weken met invallers speelt, omdat Frank Stolp te kennen heeft gegeven zijn batje aan de wilgen te willen hangen en Jan Dijkstra kampt met een ernstige schouderblessure. Toch kon Argus niet rekenen op de overwinning op voorhand, want beide spelers zouden hun tegenzin en pijn voor 1 avond kunnen verbijten en met ook nog een goed spelende Lex Bruijn in de gelederen zou Rotak het vege lijf wel eens kunnen redden. Het bevreemdde dan ook niemand bij Rotak dat de competitieleider zaterdags na de laatste wedstrijd al aan de telefoon hing bij de wedstrijdleider van Rotak met de mededeling dat hij toch had besloten om beide nummers vijf te laten degraderen. Dan werd elke belanghebbende club in de gelegenheid gesteld om een team voor die ene plek in de 2e Noordelijke divisie op te geven en dan zou het team met de hoogste rating worden geplaatst. Logische kandidaat voor zo'n aanvraag was, naast Argus en Rotak, ook Midstars. De competitieleider liet fijntjes weten dat Argus al te kennen had gegeven welke teamopstelling zij zouden opgeven en dat hij, de competitieleider, al had bekekend dat daar geen andere vereniging tegen op zou kunnen. Kortom, Argus krijgt die plek in de 2e Noordelijke Divisie zonder te spelen en opnieuw wegen de belangen van een grote vereniging kennelijk zwaarder dan die van een kleine club als Rotak. Dat is niet voor het eerst en zal ook niet voor het laatst zijn, zolang mensen niet hun poot stijf durven houden en bezwijken voor allerlei dreigementen of verlokkingen. Wij gaan er geen zaak van maken, ten eerste omdat het waarschijnlijk niets uit zou halen en ten tweede omdat Frank Stolp en Jan Dijkstra toch niet zouden spelen. Het is dan ook niet zozeer het resultaat dat frustreert, maar de wijze waarop men weer de regels tijdens het spel aanpast.
Wie dus denkt dat het alleen om geld gaat bij corruptie heeft het helemaal mis. En de NTTB is op zijn manier geen haar beter dan de Fifa, helaas!

Overigens is dit de laatste beschouwing van de secretaris. Ten eerste omdat de secretaris al ruim twee jaar geen secretaris meer is, maar meer nog omdat hij de eer heeft om maandelijks een blog te schrijven voor de website van Binnenlands Bestuur (www.binnenlandsbestuur.nl). Uiteraard moeten deze bijdragen gaan over of op zijn minst een relatie hebben met het openbaar bestuur en naast de drukke werkzaamheden en de noodzakelijke vrije tijd, heeft hij gemeend deze blogs te beëindigen. Dank aan de trouwe volgers van deze beschouwingen en......bezoek maar eens de website van Binnenlands Bestuur, het meest gelezen blad voor bestuurders en ambtenaren.

Nogmaals dank en wie weet.....tot de beschouwingen op BB.

de Secretaris

We worden bedrogen

Wanneer zal het nu eens tot de arme belasting betalers doordringen dat alle verhalen over de opwarming van de aarde sprookje zijn die ons worden voorgespiegeld door een machtige mondiale elite die er belang bij heeft dat wij veel geld blijven steken in pogingen de zogenaamde menselijke invloed op klimaatverandering te beperken. Voorop lopen natuurlijk o.a. de energiebedrijven die achter de ideeën voor CO² opslag zitten, zodat zij door kunnen gaan met het bouwen van milieuvernietigende kolencentrales.

Vanaf 1990 zijn mondiaal honderden miljarden euro’s belastinggeld gespendeerd aan de apocalyptische uitkomsten van IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) -klimaatmodellen. Modellen die extrapoleren op de uitkomsten van de opwarming van de aarde. Nadat bekend werd dat er onder verantwoordelijkheid van de voorzitter van het wetenschappelijke advies orgaan van de VN, het IPCC, Radjendra Pachauri, geknoeid was met de cijfers en deze Radjendra Pachauri vervolgens het veld moest ruimen, bleek hoe gevoelig deze modellen verder zijn voor politieke- en economische variabelen.

Het IPCC stelt al 20 jaar alles in het werk regeringen over de hele wereld ervan te overtuigen dat de door de menselijke activiteiten voortgebrachte uitstoot van koolstofdioxide (CO2) een gevaar betekent voor het temperatuursevenwicht op onze planeet - en daarmee voor de hele beschaving. Overal worden de rapporten van het IPCC aangehaald als bewijs voor de noodzaak maatregelen te nemen om "de aarde te redden". Maar de kritiek op het IPCC neemt de laatste tijd gestaag toe. Men krijgt het verwijt slechts op te treden als lobbyisten ter meerdere eer en (financiële) glorie van politici en gewiekste zakenmensen.

Harold Lewis is een vooraanstaand hoogleraar natuurkunde aan de Universiteit van Californië, Santa Barbara. Hij heeft zijn ontslagbrief aan Curtis G. Callan Jr, Princeton University, voorzitter van de American Physical Society aangeboden naar aanleiding van de meest succesvolle pseudowetenschappelijke fraude genaamd: global warming. Harold Lewis zegt hierover het letterlijk het volgende: 'Opwarming van de aarde is de grootste en meest succesvolle pseudowetenschappelijke fraude dat ik heb gezien in mijn lange leven. Anthony Watts beschrijft het als volgt:"This is an important moment in science history. I would describe it as a letter on the scale of Martin Luther, nailing his 95 theses to the Wittenburg church door. It is worthy of repeating this letter in entirety on every blog that discusses science.It’s so utterly damning that I’m going to run it in full without further comment. De volledige ontslagbrief is te lezen op internet. Effe googelen dus maar.

Ook vanuit Nederland komt luide kritiek op het voornemen CO²-gas op te slaan. Zo konden we nog niet zo lang geleden in de Volkskrant een interview lezen met Heleen de Coninck van ECN. Zij zegt in dat interview onder meer het volgende: 'Wetenschappers zijn te optimistisch over de afvang en opslag van CO2. De groepsdruk is zo groot, dat kritiek bijna onmogelijk is.'

Uit het Volkskrant-bericht over het interview met De Coninck>> (...) De Coninck was zelf betrokken bij het VN klimaatrapport waarin de techniek van CCS werd beschreven. ‘Ik heb de academische gemeenschap daarna zien veranderen van een kleine, zelfkritische groep wetenschappers in een veel grotere groep onderzoekers die elkaar voortdurend aan het feliciteren zijn’, aldus De Coninck in een interview met de Volkskrant. Zo zou een taboe liggen op de hoge kosten van CCS (De publiek-private Taskforce CCS werkt aan de snelle realisatie van grootschalige CO2-afvang, -transport en -opslag in Nederland. CCS staat voor Carbon Capture and Storige).
De Conick denkt dat de academici zich hebben laten meeslepen door overheid en bedrijfsleven. De overheid heeft de opslag van broeikasgas nodig om aan de klimaatdoelen te voldoen, het bedrijfsleven denkt dat het dankzij CCS kolencentrales kan blijven bouwen.

Verderop uit het interview: ‘Die betrokkenheid van overheid en bedrijfsleven [bij CCS] is natuurlijk goed. Want je moet die partijen zover krijgen, dat ze CCS serieus overwegen, er geld in steken, proeven gaan doen. Maar het is ook gevaarlijk. Er heerst geen academische sfeer meer op de congressen. Overheid en industrie zijn enthousiast geworden, en de experts zijn onbewust in dat enthousiasme meegegaan. Ik heb de CCS-gemeenschap zien veranderen van een kleine, zelfkritische groep wetenschappers tot een veel grotere groep die elkaar voornamelijk aan het feliciteren is. Je hebt nu bijna geen onafhankelijke denkers meer. En als ze er zijn, worden ze weggehoond.’
Ze noemt het voorbeeld van een summer school, waar ze een praatje hield voor jonge wetenschappers. Ze sprak over de kosten van CCS. Er moeten enorme installaties worden gebouwd om het spul af te vangen, er is een complete infrastructuur voor nodig om het onder de grond te stoppen. ‘Ik heb alleen maar gezegd: wees wantrouwend, niemand weet precies wat CCS kost, het hangt af van de omstandigheden. Maar daar werd ik wel op aangesproken door collega’s. Waarom ben je zo negatief, waarom zit je die onzekerheid in die jonge hoofden te planten?’ (...).

Ik zal daar in een volgende beschouwing meer woorden aan wijden. Voorlopig is het voldoende als ik het zaadje van twijfel over nut en noodzaak heb kunnen planten in de hoofden van mijn lezers.

Gegroet en tot een volgende beschouwing,

de Secretaris

Zo moeilijk is het toch niet!!

Regelmatig worden we door de media op de hoogte gesteld van de 'excessen' in de samenleving. Overlastgevende jongeren, coma-zuipende jongeren, geweld tegen politie en andere hulpverleners krijgen alle aandacht. Niet in het minst van de populistische politici die meteen een harde aanpak beloven "om dat tuig voor eens en voor altijd manieren te leren".
Helaas komen de dames en heren die het voor het zeggen hebben niet verder dan wat curatieve maatregelen, die niet alleen extra geld kosten, bijvoorbeeld vanwege het ophangen van camera's en het inzetten van meer politie, maar die over het algemeen ook weinig zoden aan de dijk zetten en zeker niet duurzaam zijn. Was het eerst vooral Wilders die harde woorden uitte, niet alleen tegen de Islam, maar ook tegen genoemde uitwassen, in het parlement krijgt hij helaas steeds meer navolging. Mogelijk omdat gebleken is dat het uitkramen van stoere taal meer aanhangers oplevert dan bedachtzaam en nadenkend opereren. Niet te ontkennen valt overigens dat de wat linksere partijen het altijd moeilijk hebben gehad om problemen in de samenleving concreet te benoemen, laat staan dat men er een adequate oplossing voor kon bedenken. De samenstelling van het nieuwe kabinet met de gedoogsteun van de PVV wekt niet de indruk dat men erg belust is op preventieve maatregelen, zodat daar een kans ligt voor de oppositie. Job Cohen, die nog steeds de indruk maakt alsof hij verdwaald als een kip in een roedel wolven moet in dit opzicht, tezamen met zijn linkse partners, snel met allerlei initiatieven komen om te laten zien dat er wel degelijk goede antwoorden zijn op de problemen in de samenleving. Op deze manier kan de PvdA ook weer wat vertrouwen terugwinnen van de kiezers, want als we Maurice moeten geloven is dat wel tot op een dieptepunt gedaald. Nou verveelt Maurice ons al jaren met zijn zinloze peilingen die er op de dag des oordeels vaak volkomen naast blijken te zitten, maar de trend dat de PvdA aanhangers aan het verliezen is, klopt als een bus.
Laat ik nu maar eens een aantal voorstellen doen die er mede aan bij zullen dragen dat ons land wat leefbaarder wordt en die, als Job ze naar voren brengt zeker de partij weer in de lift zullen brengen.
Haal alle alcoholische dranken uit de supermarkten en zorg ervoor dat ze alleen verkrijgbaar zijn in speciale drankwinkels, waar je je moet identificeren als je naar binnen gaat. Het probleem van jongeren die met zakken vol breezers de schuifdeuren van de supers uitlopen is hiermee getackeld. Aansluitend daarop worden de sluitingstijden van horeca-gelegenheden gesteld op 02.00 uur maximaal. Dat betekent dat de avonden vroeger moeten beginnen en dat de 'stappers' er niet zoveel aan hebben om pas om half 1 's nachts naar de kroeg te gaan.
Uitgaansgelegenheden moeten ook niet meer de gelegenheid krijgen om zgn. Teenage-party's te organiseren. Feesten waarbij jongeren van 12 tot 16 jaar al voorbereid worden op het uitgaansleven, weliswaar nog zonder alcohol, maar toch....!
Pas ook het onderwijs aan en doe iets aan de twee grootste veroorzakers van voortijdig schoolverlaten. Zorg er dus allereerst voor dat het onderwijs aantrekkelijker wordt en meer appelleert aan de leefwereld van de jongeren, dus meer met ICT, maak het flitsender en sneller. en kijk daarbij nog eens kritisch naar de inhoud van alle vakken. Maak de school ook huiswerkvrij. Als de leerlingen naar huis gaan, en dat mag dan best een uurtje later, dan is de aandacht voor school thuis niet meer nodig. Huiswerkvrije scholen bestaan en laten zien dat het heel wat oplevert, terwijl de nodige thuisproblemen ("heb je je huiswerk al af?") worden voorkomen.
Ik kan zo nog wel tien maatregelen bedenken, niet zo moeilijk trouwens, want veel van deze oplossingen worden volgens mij wekelijks door allerlei mensen bedacht, al of niet aan de borreltafel. Helaas worden deze mensen niet gehoord, vaak al vanuit de Haagse arrogantie dat "als je niet hebt gestudeerd, je ook niets te melden hebt". Vooruit, nog eentje dan, op de valreep:
Ooit hebben we met elkaar vastgesteld dat jongeren tot 23 jaar een startkwalificatie op zak moet hebben als hij of zij stopt met de studie. Die startkwalificatie houdt in een afgeronde Havo- of VWO opleiding of MBO niveau 2 opleiding. Zonder startkwalificatie wordt je niet geacht kans te hebben op duurzaam werk. Doelstelling van het Ministerie van OCW is om voortijdig schoolverlaters terug te helpen in de schoolbanken om toch die startkwalificatie te behalen. Dat lukt in veel gevallen niet, omdat ook de ouders de grip op de jongeren hebben verloren. Waarom worden er voor jongeren met schoolproblemen geen scholen opgericht die allerlei vormen van onderwijs intern geven, naar voorbeeld van de kostscholen van vroeger. Maandagmorgen naar school en vrijdag aan het eind van de dag weer naar huis. Natuurlijk moet de overheid hier forse investeringen voor plegen, maar deze investeringen wegen zeker op tegen de maatschappelijke kosten die de samenleving moet opbrengen voor jongeren die zonder kansen op de arbeidsmarkt betreden.
In uw thuisbeschouwingen kunt u vast nog wel meer van dit soort maatregelen bedenken. Stuur ze op naar kamerleden van bijvoorbeeld de PvdA (even googelen en u vindt ze) en misschien vindt u uw eigen idee later terug in wet-en regelgeving. Zo moeilijk is het toch niet?

Tot de volgende beschouwing,

de Secretaris

Bezuinigingstip voor Rutte cs

Nou er toch een regering zit van liberale snit, overigens een regering waar ik weinig goeds van verwacht, ben ik wel zo opportunistisch om van de gelegenheid gebruik te maken hier en daar voorstellen te doen om enige overheidbemoeienis weg te snoeien. Laat ik maar beginnen met het onderwijs. De administratieve lasten voor groepsleerkrachten onder druk van de onderwijsinspectie hebben onaanvaardbare proporties aangenomen. Leerkrachten zijn verplicht tot het maken van een groepsplan en een weekplan. Daarnaast voor een aantal individuele kinderen nog handelingsplannen en dan ook nog eens per vak. Voorts moeten de uitslagen van toetsen worden ingevoerd in de computer en dan is het maar afwachten of de inspecteur de administratie wel op orde vindt. Het is in deze tijd helaas vaak belangrijker dat alles op papier klopt, dan dat er werkelijk wordt gelet op de kwaliteit van het onderwijs. Voor de inspecteur is het voldoende om te weten dat een school bij rekenen bijvoorbeeld gebruik maakt van de methode 'Rekenrijk', omdat deze methode voldoet aan de kerndoelen. Of alle leerkrachten ook daadwerkelijk de methode gebruiken zoals ze bedoeld is, maakt dan weer niet uit (is ook lastig controleerbaar). Inmiddels heeft de oude ministerraad begin dit jaar ingestemd met het wetsvoorstel 'Referentieniveaus taal en rekenen' die in het schooljaar 2010/2011 van start gaat. Uiteraard via een geleidelijke invoering om de werkdruk voor de leerkrachten niet onnodig te verhogen, maar wel meetellend voor de verwijzing naar het voortgezet onderwijs. De bedoelingen met deze referentieniveaus zijn ongetwijfeld goed en tal van geleerden die niets anders te doen hadden, in ieder geval niets beters, hebben zich er over gebogen, maar de vraag: "welk probleem lossen we hiermee op" staat in dit geval kaarsrecht overeind.
We kennen toch al het Cito-leerlingvolgsysteem en we kennen toch al de Cito-eindtoets? Maak deze verplicht voor alle basisscholen, net als in het voortgezet onderwijs het Centraal Eindexamen landelijk verplicht is, doe datzelfde met het leerlingvolgsysteem en we hebben een sluitend systeem van niveaubepaling van alle kinderen in het basisonderwijs.
Zorg ervoor dat die toetsen allemaal digitaal kunnen worden gemaakt, gescoord en genormeerd naar de verschillende schoolniveaus (zwak, voldoende en goed presterende scholen) en laat de scholen alstublieft zelf bepalen op welke wijze ze de stempel zwak willen ontlopen. Scholen die twee jaar achter elkaar het stempel zwak krijgen, middels een doorsnede van de eindtoetscores, krijgen een officiële waarschuwing en opnieuw twee jaar de tijd om zich te verbeteren.
In dit mooie systeem hebben we de onderwijsinspectie en hun eeuwige gezeur, muggenzifterij, afgaan op de papieren kwaliteit van het onderwijs en administratieve voorschriften niet meer nodig. Afschaffen dus. Tegen de totale bezuiniging van 18 miljard zal het opheffen van dit overbodige overheidscontrole-orgaan slechts een druppel op de gloeiende plaat zijn, maar voor leerkrachten zal dit zeer motiverend werken en dat alleen zal aanmerkelijke verhogend werken op de kwaliteit van het onderwijs.

Laat deze beschouwing rustig op u inwerken en tot de volgende.

de Secretaris

De geheime plannen van Geert

Geweldig zoals Geert het spelletje speelt. Van mijn grote vriend Martin, belangrijk in de partij, weet ik alle ins-en-outs van Geert en ik moet zeggen....ik ben onder de indruk. Iedereen die denkt dat Geert nu zijn zin heeft, slaat de plank behoorlijk mis. Hij is net begonnen. Als dit Kabinet behoorlijk op dreef is, dan trekt Geert de stekker eruit met het verwijt dat de 'partners' niet genoeg durven door te pakken. Dat gaat natuurlijk gepaard met stevige woorden die de gewone man wil horen en bij de eerstvolgende verkiezingen wordt Geert de grootste. En dan, dan gaat Geert helemaal los. Martin liet me een blauwdruk zien van de geheime plannen van Geert onder de voorwaarde dat ik er niets over naar buiten zou brengen. Maar ja, daar stoor ik me natuurlijk niet aan, vrijheid van meningsuiting niet waar! Zou Geert toch ook vinden?
Pas als Geert aan de macht is, wordt Nederland namelijk echt teruggegeven aan de hardwerkende Nederlander, aan mij dus en aan jou, beste lezer. Ik zal een paar van Geerts plannetjes openbaren en eerlijk waar: ik sta te juichen en ik denk dat jij dat ook zult gaan doen. Let op! Om de doorstroming in het verkeer te bevorderen gaat de maximumsnelheid omhoog naar 160 km per uur. Voor mensen die lange afstanden moeten rijden een waar genot. Ik ben voor. De hypotheekrente blijft niet alleen bestaan, nee Geert doet meer! Banken worden ook verplicht om de laagste rente in rekening te brengen met een maximum opslag van 0,5 %. Opnieuw een traktatie voor mij, als woningbezitter, maar ook goed voor de starters. Nagenoeg geniaal is het idee om, naast de boerka's, ook pet plus capuchon te verbieden. Knap gevonden hoor, 't is ook geen gezicht zo'n kop verborgen onder pet en capuchon. Het wordt voortaan kiezen voor de opgeschoten jeugd.
Gesponsord door een aantal rijke Chinezen wordt er een muur om Nederland gebouwd met slechts vijf toegangspoorten. Goed voor de werkgelegenheid en een verdere beperking van de instroom van vreemdelingen. Uiteraard wordt de muur voorzien van prikkeldraad en stroom, dat spreekt voor zich. Anders klimmen ze als apen over onze muren.
Na de aanstelling van animal-cops tijdens deze Kabinetsperiode, zal Geert zorgen voor de benoeming van 15oo colour-cops. Zij moeten iedereen 'met een kleurtje' achter de vodden aanzitten en een beetje het leven zuur maken, tenzij ze onomstotelijk kunnen bewijzen dat zij een meerwaarde vormen voor onze Nederlandse samenleving en ik zeg u: "Die eisen zijn hoog!"
Om het de colour-cops wat gemakkelijker te maken worden zonnebanken verboden, moeten zonnestudio's sluiten en worden Nederlanders verzocht om zo min mogelijk in de zon te liggen en met hun vakantiebestemming rekening te houden met de mogelijkheid dat bij terugkomst de colour-cops zich af en toe vergissen. Nederlanders die toch gebruind terugkomen van vakantie kunnen bij het boeken van een reis bij een erkend reisbureau ook een embleem krijgen met een afbeelding van een zonnig strand. Als dit op de kleding wordt gedragen weten de colour-cops dat zij te maken hebben met echte Nederlanders en lopen ze niet de kans om lastig gevallen te worden.
En? Hoe lijkt dit allemaal? Smaakt naar meer zeker hè? Ik kan u verzekeren: er is meer, maar ik wil Geert niet al het gras voor de voeten wegmaaien. Houdt de ontwikkelingen goed in de gaten en ik heb u onderhand genoeg meegegeven om eens nader met uw familie, vrienden en kennissen te beschouwen.

Tot de volgende keer,

de Secretaris